No, to byłyśmy! W komisji była pani doktor, u której byłam z Anią w przychodni gdy chorowała. Oprócz poradni neurologicznej przyjmuje też jako pediatra - to ona mi dała antybiotyk, a gorączka była od ząbka. Plus jest taki, że nas poznała i wie doskonale o Aninych problemach. Badała nas także pani psycholog. Popisały coś w swoich kartkach i na razie wiem, że nic nie wiem - odbiór decyzji 20 grudnia. Mam nadzieję, że będzie dobrze.
Wczoraj daliśmy ognia, a i tak jeszcze trochę jest do zrobienia. Samo przecieranie pudełek od kilkuset płyt zajęło z godzinę... Jednak nie jest źle, na pewno wszystko ogarniemy. Nie lubię zbyt wcześnie robić porządków, bo do Świąt zdąży się na tyle nabrudzić, że wypadałoby zaczynać od początku. Lubię mieć przed Wigilią świeży blask wypucowanego mieszkania. I świeże potrawy. Jakoś nie lubię gotować wcześniej i mrozić, choć pewnie tak byłoby łatwiej. Nic z tego... Szykuję Wigilię tak, jak moja ukochana Babcia, a Ona zawsze stała trzy dni przy garach, pachniało w całym domu i czuło się magię tych chwil. Fakt, że czasem padam na nos, ale jest to radosne zmęczenie i szczerze mówiąc - nawet je lubię. Karp musi być zabity wieczorem przed Wigilią i poleżeć w lodówce, ryba po grecku też dzień wcześniej, wtedy jest najlepsza. Pierogi na ostatnią chwilę i świeże, smażone grzybki z cebulką i zupa grzybowa. Zawsze gotuję ją w dzień Wigilii. Tak samo kompot z suszu. Śledzie w śmietanie - wieczorem dwa dni przed Świętami, w oleju dodatkowy dzień wcześniej. Wszystko opatentowane od lat i nie umiałabym już tego zmienić. Wyjątek robię dla bigosu i czasami kapusty z grochem. Im mrożenie nie szkodzi, a nawet smakowo pomaga. Właśnie pachnie mi w domu bigosem, zaczęłam wczoraj wieczorem i dorzucam. Dosmaczam. Przegotowuję. Podlewam winem. Jeszcze nie jest taki jak trzeba, ale Mąż już się do niego dorywa i twierdzi, że nie dotrwa do Świąt. Garnek jest tak duży, że coś się może uratuje...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.